چگونه هوش مصنوعی ژنراتیو را به اساتید پزشکی آموزش دهیم؟
چکیده
هدف: هوش مصنوعی (AI) هم‌اکنون بر عمل پزشکی تأثیر می‌گذارد و بنابراین مهم است که متخصصان بهداشت آینده و مربیان پزشکی با مزایا، محدودیت‌ها و کاربردهای این فناوری آشنا شوند. هدف از این پروژه، توسعه، پیاده‌سازی و ارزیابی کارگاهی برای توسعه توانمندی های هیئت علمی دانشگاه در حوزه هوش مصنوعی ژنراتیو با استفاده از چت‌جی‌پی‌تی بود تا شرکت‌کنندگان را با این فناوری آشنا کند.
مواد و روش‌ها: یک کارگاه آموزشی کوتاه برای آشنایی اعضای هیئت با هوش مصنوعی ژنراتیو و کاربردهای آن در آموزش پزشکی برای مربیان پیش‌بالینی مهارت‌های کلینیکی در مؤسسه ما طراحی شد. در این کارگاه، به اعضای هیئت علمی وظایفی داده شد که با فعالیت‌های آموزشی آنها ارتباط داشت، از جمله تولید تشخیص‌های افتراقی و ارائه بازخورد بر یادداشت‌های دانشجویی. بازخوردهای شرکت‌کنندگان از طریق یک نظرسنجی ناشناس جمع‌آوری شد.
نتایج: از ۳۶ شرکت‌کننده، ۲۷ نفر (۷۵٪) نظرسنجی را تکمیل کردند. پیش از کارگاه، ۱۵٪ از شرکت‌کنندگان اعلام کردند که از چت‌جی‌پی‌تی استفاده کرده‌اند و تقریبا نیمی از آنها با کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش پزشکی آشنا بودند. تمایل به استفاده از این ابزار پس از کارگاه از ۴۳٪ به ۶۵٪ افزایش یافت، در حالی که نگرانی‌هایی در مورد دقت و حریم خصوصی هنگام استفاده از چت‌جی‌پی‌تی مطرح شد.
نتیجه‌گیری: این کارگاه مختصر به عنوان مدل توسعه توانمندی های هیئت علمی در زمینه کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش پزشکی عمل می‌کند. کارگاه مذکور علاقه به استفاده از چت‌جی‌پی‌تی برای مقاصد آموزشی را افزایش داد و با استقبال خوبی مواجه شد.
تاریخ مقاله دریافت: ۲۹ نوامبر ۲۰۲۳ پذیرفته: ۸ آوریل ۲۰۲۴
کلیدواژه‌ها هوش مصنوعی ژنراتیو؛ توسعه هیئت؛ مهارت‌های بالینی
________________________________________
مقدمه
هوش مصنوعی (AI) هم‌اکنون در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در حالی که آموزش در این زمینه، به‌ویژه در زمینه مزایا و محدودیت‌ها، هنوز در حال توسعه است. هم اساتید و هم دانشجویان علاقه‌مندی خود را به آموزش بیشتر در زمینه کاربردهای هوش مصنوعی در مراقبت‌های بالینی ابراز کرده‌اند (وود و همکاران ۲۰۲۱). اهمیت توسعه برنامه درسی در این حوزه به‌خوبی مشخص شده و صلاحیت‌های پیشنهادی نیز ارائه شده‌اند، اما توافقی در مورد روش‌های ارائه این محتوا حاصل نشده و چندین برنامه آزمایشی نیز در ادبیات ذکر نشده‌اند (لی و همکاران ۲۰۲۱؛ راسل و همکاران ۲۰۲۳). به طور همزمان، استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی ژنراتیو مانند چت‌جی‌پی‌تی گسترش یافته و کاربردهای متنوعی در آموزش پزشکی نظیر یادگیری شخصی‌سازی شده، تولید تشخیص‌های افتراقی، ایجاد سوالات تمرینی و شبیه‌سازی بیمار پیشنهاد شده است (هنگ و همکاران ۲۰۲۳؛ تسنگ ۲۰۲۳).
تعدادی از مطالعات پیشین دانشجویان را با استفاده از چت‌جی‌پی‌تی آشنا کرده‌اند و به این نکته اذعان کرده‌اند که دانشجویان ممکن است از آن به‌عنوان ابزاری برای مطالعه استفاده کنند (بریندینگ و همکاران ۲۰۲۳؛ هوانگ ۲۰۲۳). بنابراین، ضروری است که مربیان پزشکی هم به مزایا و هم به محدودیت‌های هوش مصنوعی ژنراتیو آگاهی داشته باشند تا بتوانند به دانشجویان ترجیح دهند استفاده مسئولانه‌ای از آن داشته باشند (مسترز ۲۰۲۳). به‌همان اندازه که توسعه برنامه درسی برای کارآموزان مهم است، توسعه توانمندی های هیئت علمی نیز دارای اهمیت است، با این حال این موضوع کمتر در مورد توجه قرار گرفته است.
نکات اجرایی
• هوش مصنوعی ژنراتیو به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد و کاربردهای بالقوه زیادی در آموزش پزشکی دارد.
• آشنایی مربیان پزشکی با مزایا و محدودیت‌های ابزارهای هوش مصنوعی ژنراتیو نظیر چت‌جی‌پی‌تی اهمیت دارد.
• ما یک مدل برای معرفی مربیان پزشکی به کاربردهای چت‌جی‌پی‌تی در آموزش پزشکی پیشنهاد می‌کنیم.
به عنوان چالش‌های دستیابی به آموزش جامع در زمینه هوش مصنوعی، تمرکز بر توسعه توانمندی های هیئت آموزشی در کاربردهای هوش مصنوعی ژنراتیو در آموزش پزشکی، در کوتاه‌مدت می‌تواند عملی باشد. هدف این پروژه توسعه، پیاده‌سازی و ارزیابی یک کارگاه توسعه توانمندی های هیئت علمی در دانشگاه ها در زمینه کاربردهای محتمل چت‌جی‌پی‌تی در آموزش پزشکی بود.
________________________________________
روش‌ها
کارگاه توسعه توانمندی های هیئت علمی آموزشی ۶۰ تا ۹۰ دقیقه‌ای در زمینه هوش مصنوعی ژنراتیو با همکاری گروه فناوری آموزشی ما (ITG) برای مربیانی از گروه‌های کوچک در دوره هنر و علم پزشکی، که دوره پیش‌بالینی مهارت‌های کلینیکی و پزشکی در مدرسه پزشکی آیکاهن بود، توسعه داده شد. این کارگاه در دو نوبت، یک بار برای اساتید اول (MS1) و یک‌بار برای اساتید دوم (MS2) پزشکی برگزار شد. مربیان MS1 شامل پزشکان و پرسنل بودند و مربیان MS2 تماماً پزشک بودند که عمدتاً به‌صورت مستقل تدریس می‌کردند.
دوره پیش‌بالینی در مهارت‌های بالینی و امور پزشکی در مدرسه پزشکی آیکان برگزار شد. این کارگاه در دو نوبت، با حضور اساتید تدریس‌کننده به دانشجویان پزشکی سال اول (MS1) و سال دوم (MS2) برگزار گردید. استادان MS1 شامل پزشکان و پرسنل بودند، در حالی که استادان MS2 همگی پزشک هستند و عمدتاً به صورت مستقل آموزش می‌دهند. این کارگاه شامل یک سخنرانی مقدماتی مختصر درباره حوزه‌های کلیدی در هوش مصنوعی، با تمرکز بر هوش مصنوعی ژنراتیو و کاربردهای آن در آموزش پزشکی بود. این سخنرانی پس از آن با فعالیت‌هایی دنبال شد که در آن اساتید از ChatGPT برای انجام وظایف مختلفی که می‌توانند به آموزش کمک کنند، استفاده کردند. برای استادان MS1، پرسش‌های ChatGPT شامل 1) تولید یک تشخیص افتراقی و 2) پرسش‌های حساس مربوط به شرح حال بیمار در حین مصاحبه بود. هدف از طرح این پرسش‌ها، نمایان ساختن پاسخ‌های صحیح و نادرست ChatGPT در تولید تشخیص‌های افتراقی و همچنین نحوه استفاده سازنده از این ابزار برای تسهیل ارتباطات با بیماران بود.
در کارگاه دوم با استادان MS2، استفاده از پرسش اول در زمینه تولید تشخیص افتراقی نیز تکرار شد. به علاوه، با توجه به اینکه دانشجویان MS2 به طور منظم تمرین نوشتن تاریخچه پزشکی و اثرات آن را با دریافت بازخورد از استادان خود انجام می‌دهند، از آنان خواسته شد که از ChatGPT برای 1) تولید یک H&P برای یک بیمار شبیه‌سازی شده، و سپس 2) ارزیابی یک نمونه H&P از یک دانشجو برای همان بیمار شبیه‌سازی شده، استفاده کنند. هدف این تمرینات، معرفی اساتید به ترکیب‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی و تأکید بر مزایای مشخص آن، شامل ارائه بازخورد خاص، بود. در هر دو جلسه، قبل از وارد کردن پرسش‌ها به ChatGPT، اساتید در مورد بهترین شیوه‌ها برای مطرح کردن پرسش‌ها به یک برنامه هوش مصنوعی ژنراتیو آموزش دیدند. این پیشنهادات به بهترین شیوه‌ها توسط تیم ITG تهیه شده بود و شامل شناسایی نقش یا تخصص خود، زمینه پرسش و خروجی مورد نظر برای پاسخ بود (اسمیت 2023). هر تمرین در گروه‌های کوچک 2 تا 3 نفری اجرایی شد. پس از طرح پرسش‌ها، بحثی میان اساتید در زمینه دقت و توافق آنها با نتایج تولید شده توسط ChatGPT انجام شد. همچنین، تغییرات در پرسش‌های ورودی و خروجی تولید شده توسط ChatGPT در گروه‌های مختلف بررسی و مقایسه شد تا نشان دهد که دقت خروجی با پرسش‌های خاص‌تر افزایش می‌یابد. به عنوان مثال، تشخیص‌های افتراقی زمانی که سن و سابقه پزشکی در پرسش ذکر شده بود، دقیق‌تر بودند. همچنین، H&P های تولید شده توسط ChatGPT هنگام ارائه جزئیات بیشتری درباره شکایت اصلی، جامع‌تر بودند. با وجود برگزاری جلسه به‌صورت حضوری، از یک جلسه Zoom نیز برای نمایش خروجی‌های ChatGPT بر روی صفحه نمایش برای تمامی شرکت‌کنندگان استفاده شد.
بلافاصله پس از کارگاه، یک نظرسنجی کوتاه، اختیاری و ناشناس توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. این نظرسنجی توسط نویسندگان تدوین شده و شامل مواردی از قبیل 1) نگرش‌ها نسبت به استفاده از ChatGPT قبل و بعد از کارگاه، 2) تعامل‌های فعلی یا برنامه‌ریزی شده با ChatGPT به طور خاص برای اهداف آموزش پزشکی، 3) نگرانی‌ها درباره استفاده از ChatGPT و 4) برداشت‌ها از کارگاه بود. کمیته اخلاق مدرسه پزشکی آیکان در مونت سینای این مطالعه را از نیاز به مرور معاف دانست، زیرا کمتر شامل تحقیقاتی با موضوعات انسانی بود.
نتایج
36 استاد در این برنامه شرکت کردند، از جمله پزشکانی با تخصص‌های مختلف مانند مراقبت‌های اولیه، کودکان، پزشکی اضطراری و جراحی همراه با پرسنل. از این تعداد، 27 نفر (75%) نظرسنجی را تکمیل کردند. پیش از کارگاه، تقریباً 15 درصد از شرکت‌کنندگان اعلام کردند که از ChatGPT استفاده کرده‌اند. پاسخ‌دهندگان آشنایی خود با برنامه‌های هوش مصنوعی در آموزش پزشکی را 1.7 از 3 (57 درصد) ارزیابی کردند. در میان شرکت‌کنندگانی که از این ابزار استفاده نکرده بودند، علاقه به استفاده از آن از 43 درصد به 65 درصد افزایش یافت و بسیاری از آنها قصد داشتند از آن برای اهداف آموزش پزشکی بهره‌برداری کنند. نمونه‌هایی از کاربرد یا برنامه استفاده کنندگان شامل کمک به نوشتن نامه‌های توصیه، بازخورد به دانشجویان، و تولید موارد شبیه‌سازی و نوشتارها بود. نگرانی‌ها درباره دقت اطلاعات تولید شده، حریم خصوصی بیماران و سرقت ادبی دانشجویان وجود داشت. به طور کلی، شرکت‌کنندگان کارگاه را مفید ارزیابی کردند و امتیاز میانگین 4.1 از 5 را به آن دادند. بازخورد کیفی نسبت به کارگاه مثبت بود و شرکت‌کنندگان بیان کردند که این موضوع، به موقع و مرتبط بود. آنها همچنین به خاطر داشتن زمان محافظت شده برای یادگیری در مورد هوش مصنوعی ژنراتیو این کارگاه کوتاه، مدلی برای معرفی اساتید به کاربردهای هوش مصنوعی ژنراتیو در آموزش پزشکی ارائه داد و با استقبال خوبی مواجه شد.
بحث و نتیجه گیری
این کارگاه منجر به افزایش علاقه به استفاده از ChatGPT برای اهداف آموزشی گردید و شرکت‌کنندگان نسبت به لزوم احتیاط در مورد دقت این ابزار آگاهی پیدا کردند.
با وجود موفقیت، این مطالعه محدودیت‌هایی دارد. تأثیر کارگاه عمدتاً بر اساس خودگزارش‌های شرکت‌کنندگان سنجیده شده و شامل ارزیابی پیگیری تغییرات رفتاری، همچون استفاده از ChatGPT در فعالیت‌های آموزشی پس از کارگاه نبود. همچنین، این مطالعه در یک دوره خاص و با گروهی از آموزش‌دهندگان انجام شد و لذا یافته‌های آن قابل تعمیم به آموزش‌دهندگان سایر رشته‌ها یا مؤسسات دیگری نیست. مطالعات آینده می‌توانند با ارزیابی نوع و فراوانی تعاملات با ChatGPT توسط آموزش‌دهندگان و تأثیر آن بر اثربخشی تدریس پس از کارگاه، تقویت شوند.
هوش مصنوعی ژنراتیو به سرعت در حال تحول در شیوه‌های حرفه‌ای و زندگی روزمره است و احتمالاً بر روش‌های یادگیری دانشجویان تأثیر خواهد گذاشت. برای راهنمایی مؤثر نسل‌های آینده ارائه‌دهندگان خدمات درمانی در استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی، آموزش‌دهندگان پزشکی باید از این فناوری نوظهور و مختل‌کننده آگاه باشند و همچنین مشخص کنند که در کجا می‌توان از آن برای ارتقاء آموزش بهره‌برداری کرد. این کارگاه در معرفی اساتید به استفاده از ChatGPT برای اهداف آموزشی پزشکی مؤثر بود. شناسایی محدودیت‌های این فناوری که در طول کارگاه مورد بحث قرار گرفت نیز به همان اندازه مهم است.
رفرنس:
How do we teach generative artificial intelligence to medical educators? Pilot of a faculty development workshop using ChatGPT
Nisha Chadha 1, Erik Popil 2, Jill Gregory 2, Lily Armstrong-Davies 2, Gale Justin
2024 Apr
دیدگاهتان را بنویسید